วันอังคารที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2556

กระผมได้มีโอกาศดีที่ท่องเที่ยว จังหวัดแพร่ แพะเมืองผีมีตำนานที่แปลกประหลาด และน่าสนใจของคนไทยยังไงไปดูกันเลย

แพะเมืองผี เป็นสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจ ของจังหวัดแพร่

ก่อนจะไปดูว่าประวัติที่น่าสนใจของ แพะเมืองผี นี้ผม อยากจะบอกกับหลายคนทั้งหลายที่ยังไม่เคยไป
ให้ลอง ไป สัมผัสเองครับ สำหรับคนที่เคยไปก็ยินดีด้วยครับ แต่สำหรับผม ผมจะมาแบ่งปันในส่วนที่ผม
ได้ไปมา เพราะแต่ละคนไปมาแล้ว จะได้ภาพมา ไม่เหมือนกันหมดหรอกครับ งั้นก็ไปเริ่มกันเลยดีกว่า

ก่อนทางที่จะเข้าไปชมในอุทยานแห่งนี้ถ้าคนที่ไป แล้วไม่ได้อ่านเรื่องราวเอง ก็นับว่าไปไม่ถึงจริงๆ
เพราะที่ผมไป ผมได้ยินบางคนพูดว่า อ่านทำไมให้เสียเวลา ไปอ่านใน Internet ก็ได้มีถมไป ผมเอะใจขึ้นมา คุณคิดว่าคนที่พูดแบบนี้ จริงแล้ว เขาไม่ได้สนใจเลยหรอก ต่อให้บอกว่าไปดูใน Internet ก็ได้ คิดว่าเขาจะดูหรือ ขนาดป้ายอยู่ตรงหน้าให้อ่านนี่แล้วแท้ ๆ  นอกเรื่องซะยาวไปดูกันเลย ^-^


อาจจะดูประวัติไม่รู้เรื่องเพราะที่ถ่ายมามีแสง

ประวัติ เขามีอยู่ว่า 

แพะเมืองผี อยู่ระหว่าง ตำบลทุ่งโฮ้งและตำบลน้ำชำ

อำเภอ เมือง จังหวัดแพร่ ห่างจากตัวเมือง 

๑๕ กิโลเมตร บนเส้นทางสาย แพร่ - ร้องกวาง

แยกตรงกิโลเมตรที่ ๙ เข้าไปอีกประมาณ ๖ กิโลเมตร

โดยสถานที่ตั้งของ แพะเมืองผี มีลำธารเล็ก ๆ 

ไหลผ่าน ในสมัยโบราณเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งชาวบ้าน

ตำบลทุ่งโฮ้ง และไกล้เคียงให้ความนับถือมาก

เพราะมีประวัติความเป็นมาที่ลึกลับ โดนคนโบราณ

เล่าสืบต่อกันมาว่า มียายแก่เข้าไปเที่ยวในป่าหาผักหน่อไม้ มาเป็นอาหารได้หลงเข้าไปในที่แห่งนี้แล้ว

พบหลุมเงินหลุมทองจึงเอาเงินเอาทอง ใส่หาบจนเต็ม แล้วยกใส่บ่าเพื่อจะหาบกลับบ้านก็หลงไปหลงมา

ในป่าแห่งนั้น เพราะเทวดาอารักขาเจ้าถิ่นนั้นไม่ให้เอาไป เพียงแต่เอามาอวดให้เห็น ยายแก่คนนั้นจึงหา

หนทางเอาหาบนั้นกลับบ้านไม่ได้ จึงได้วางหาบนั้นไว้แล้ว จัดแจงตัดไม้นำมาคาดทำเป็นราว พอกลับ

บ้านแล้วจึงกลับไปเอาเงินทอง ตามที่ราวคาดไว้ ออกไปก็ไม่ถึงสักทียิ่งยกเท้า ไปข้างหน้า ก็เหมือนยก

ถอยหลัง ไปอีก เหมือนหนึ่งว่ามีคนดึงหาบข้างหลังยายแก่ จึงวางหาบไว้ที่นั่น แล้วรีบไปบอกชาวบ้าน

มาดูหาบเงินทองนั้น ชาวบ้านก็หลั่งไหลไปดูเป็นจำนวนมาก ครั้นเมื่อไปถึงเงินทองนั้นกลับหายไปตาม

ป่านั้นก็พบรอยเท้า จึงสะกดรอยตามไปจนถึงข้างเสาเมโร และไม่มีรอยปรากฎออกไปทางอื่นเลย ยาย

แก่กับชาวบ้านจึงได้ตั้งชื่อสถานที่แห่งนี้ว่า  " แพะเมืองผี "

หมายเหตุ  แพะ ภาษาพื้นเมืองแปลว่า ป่าละเมาะ

                   เมืองผี หมายถึง ความเงียบเหงาวังเวงเหมือนเมืองผี

                   เสาเมโร ภาษาพื้นเมืองหมายถึง เสารูปเหมือนปราสาทที่ใช้ครอบศพผู้ตายทางภาคเหนือ


และนี่เป็นรูป ที่กระผมได้ไปถ่ายมาที่ วนอุทยานแพะเมืองผี



 






 



















และยังมีที่น่าสนใจอีกครับ



จะเป็น ต้นไม้ที่น่าสนใจมาก เขาเรียกว่า ต้นดิ๊กเดียม แค่เอานิ้วไปแตะตรงยอดก็สั่นแล้ว

ลองไปผัสผัสกันดูนะครับ และแค่มีเสียงต้นไม้ก็สั่นแล้วครับ ถ้าใครไปก็อย่าพลาด

ไปทำความรู้จักกับต้นไม้ประเภทนี้กันนะครับ ผมเคยมาที่นี่สมัยเด็กหลายรอบ

แต่มันนานแล้ว จำไม่ได้เพราะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาครับ เพราะยิ่งไม่ได้ไปนาน

ทำให้มีอะไรใหม่ๆ ขึ้นมาเสมอ แต่ก็ยังสงวนอยู่แบบเก่าครับ ไปกันให้ได้นะครับ

และยังมีอีกที่ ต่อไปที่เป็นตำนานอีกที่ครับ เป็นที่ไหน 


คอยติดตามนะครับ 

แล้วผมจะมาบอก